SZEPT ANIOŁA

I słyszę mojego Anioła szept
Przetaczający się pomiędzy czasu chwilami
Łagodny
 Ciepły jak słońce  w dzień majowy

I jak księżyc nocnym niebem
Z gwiazdami srebrem iskrzący

Oddech w oddechu istnienia

Przestrzeni wszechświata
Gdzie nie ma końca
I niezbadane zakamarki kosmosu
Jak dusza Boga

Czy Bóg ma duszę
 On jest duszą
Co łączy wszystkie istnienia w całość

Nie wiem

Mów mi Aniele

o Jego kochaniu 
I wielkim dziele stworzenia

Wszechoceanu niezbadanej świadomości
Ludzkiego życia
 Cierpienia i radości

O czarnych dziurach ziejących czeluścią nieznaną
I miłości boskiej
Przelewającej się strumieniem energii
Cudzie  łaski bożej

I zatopiona tak
w szept anielskich światełek

Dźwiękiem nienazwanej muzyki
Otoczonej  delikatnością
 Kolorowych banieczek mydlanych

Wyrywa się delikatne westchnienie
W ułamkach ciszy  pokazanej

Słyszę głos z dalekich dróg
Granatu nieba
 Szarością chmur tłumiony

Głos
Jak dzwonu  długie echo

BÓG JEST MIŁOŚCIĄ
I MIŁOŚCIĄ LUDZI BŁOGOSŁAWI