Jestem
trwam
żyję

Jutro będzie inne

Może inny wymiar   ludzkości

Nieodgadniony






DUSZA MOJA
jest i będzie

i nie ważne kim jestem



Balastem ciało moim


  A jednak
JESTEM




Nie zniosę przemocy tego świata
I bólu
co wyrywa serca rany
 

Marzę tylko o Aniołach
niosących miłość i zrozumienie

Nie pozwól już BOŻE
 na cierpienie braci moich

 

Nie jestem
zazdrością
miłością

Nie jestem
maską
zakładacie ją
 codziennie




Nie jestem waszym życiem
  tylko swoim

Nie jesteś mną
  i nie proszę

Nie oceniać mnie
 co  boli



Nie oceniać tobie kim jestem

i  jak mam żyć



ŻYJ swoim życiem
 By serce biło


Dziękuję
że



mogłam tu być

LUDZIE LUDZIOM i zwierzętom

Nad światem przeleciał Anioł

złote skrzydła lśniły
w słońca blasku
szelest ich był jak silny wiatr

Chmury przesuwały się po niebie

niesione podmuchem
i jak wielkie poduchy
dawały spoczynek
anielskiej istocie

Patrzył na Ziemię

Gdzieś  daleko
na wielkim kontynencie
ujrzał wojny obraz

Ludzi przerażonych
śmigłowce
jak stada orłów





Zamarła anielska dusza
chciał wyciągnąć dłonie
przesłać tylko
dobro i miłość

Pustynie i piaskowe burze
zasłoniły
jak murem

Anioł wołał
Jego imię
ale Bóg milczał

Ludzie ludziom
zgotowali taki los



I zwierzętom

N a progu  świata zapukałam
 do
 Twoich
 drzwi
POŚRÓD
 zniszczeń i smutku




 




 byłeś
  i nie wiem..

 czarta wygram..



a może JEZUS uwolni  mnie
NIGDY NIE PRZEJDĘ NA STRONĘ ZŁA/

Lat przybyło 
  mnie  prawie nie ma
  a on


Zapomniał o wszystkim
 Ważne  do ..

I ważne




Dla mnie
 tylko ważne być dalej wiedźmą



  Dla takich ludzi bez duszy
 nie mam litości




MAM wilka i kota..
i tylko







Ja rozumiem ich
i stado gołębi wróbli. kruków..itp
  za oknem



 
cóż
JESTEM WIEDŹMĄ

Zabrakło sił
Zabrakło słów




Moja dusza zalana smutkiem




I w  serca zakamarkach

Słyszę wciąż ten krzyk
Zranionego ptaka
Spadał w dół jak kamień z nieba
Przeraźliwy ból istnienia
Zabrał mu wolność i nadzieję




I życie straciło sens


 Podcięte skrzydła





Wzlecieć ponad chmury i kołysać się

Wraz z wiatrem




Jak twój krzyk z otchłani duszy

Niekończący się  gniew

I ta drzazga kłująca tak ostro

I już marzenia zaspały
Rozwiały się




Co noc słyszę zranionego ptaka krzyk

Wybacz mi

W sercu Twoim jakiś smutek
Oczy niewidzące patrzą w codzienność



Dzień z bólem
 I tylko parę chwil nocy
Przywraca sen

Odpocznij

 

Nie biegnij tak myślą
 wciąż


Odpocznij

Przeznaczenie wielkim kołem się toczy

I tylko sen
I tylko BÓG wie



W bibliotece palmowych liści
Zapisano wszystko

Człowiek może będzie człowiekiem

 

 Budzę się wciąż

Z lękiem w duszy




Moje sny przepełnione smutkiem i zagubieniem

GDZIE JESTEŚ






Szukam Cię wciąż
 W krainach cierpienia




Czasem twarz ujrzę
Przez mgły nieświadomości

Czasem dłoń Twoją czuję

W dotyku radości

I czasem
Słowa z głębi pokładów istnienia

Słowa pełne żalu
Smutku

GDZIE JESTEŚ

Wołam
----
Jestem
---------
Po życiu moim  piszesz
-----------
JESTEM
 W mentalnej łodzi tęsknoty