Księga cudów

Otworzyłam moją księgę cudów
I Bóg  mówi do mnie


Nie  lękaj się
 Bo lęk alternatywny jest
Do choroby
 Do zła
 Zmartwień i niezgody

Nie lękaj się

Jestem przy  tobie
 Jak i twój Anioł  Stróż

Idź drogą przeznaczenia
 Wciąż naprzód
 W nieznane dni i noce

Już nie będzie ostrych kolców pod stopami
Ty otuliłaś je swoimi łzami

I płatkami miłości drogę wyścieliłaś



Idź więc  śmiało  bez lęku życia 

Odkrywaj nowe sny
Cierpieniu podaj dłoń
Przytul samotność i ból

Promieniem serca namaluj nadzieję i uśmiech
W każdej ze spotkanych  na twej drodze dusz


I rozmarz się nieskończenie
Bo nieskończony jest  ten świat i  życia istnienie

-I głos do mojego serca się wkradł-
-Zostawił miłość i nadzieję-
NIE LĘKAM SIĘ JUŻ            

Czekając na Wieczność


Trzy noce i trzy dni pokryte łzami i niezrozumieniem
Bez snu

Jedynie drzemiąc pośród myśli bolesnych

Dały krótki odpoczynek w cichym westchnieniu

W smutku ściskającego kleszczami niemocy
W bólu rozrywającego na kawałki serce

Jak rozbity kryształ na sto milionów
 W rozpaczy i tęsknocie trwam

W bezradności ludzkiego istnienia



Życie dalej się toczy i trzeba dalej iść

Drogą szarych dni i samotnych nocy

Więc śpię
 Śnię o spełnieniu

O spotkaniach w rajskim ogrodzie

Z boską miłością i opieką Aniołów
TRWAM
By kiedyś też stąd odejść

Do Wieczności bram


I tam spotkamy się
MAMO

KOCHAM

Napiszę parę słów

Może  parę snów


Myśli

ZAWSZE
KOCHAM CIĘ
 MÓJ ANIELE

ZAWSZE PRZY MNIE BĄDŹ
 I   przy     potrzebujących

PSACH
KOTACH
Koniach

 TY WIESZ BOŻE

WSZYSTKO

DZIĘKUJĘ

 Na dobranoc opowiem bajkę o smutnym oślątku
   Zagubiło się w wielkiej przestrzeni bezkresu  Ziemi

   I szukając mamy
 Płacząc i szlochając

   Dotarło do miejsc dziwnych i nieznanych

   Łzy jego przemieniły się w kryształy
   Które światłem drogę oślątku wskazywały

   I  szedł tak osiołek polami i łąkami
I lasem ciemnym


    A z nim nocą gwiazdy szlak mu torowały

   W dzień słonko   drogowskazem się  stało
   Dróżkę wydeptało

   I szedł tak
Mijały dni
Miesiące
   I lat parę upłynęło

   Osiołek zmężniał




   I biegał już  jak wiatr
   Swą podróżą nieznaną

   Aż  ujrzał bramę Domu

   Serce mu zadrżało

Usłyszał głos  matki

   I zawołał

MAMO

   Szczęściem otulony zapłakał z radości
   Bo  odnalazł dom swój i cel życia

   Raj swój utracony
  
   A Wam na dobranoc

   Ślę  buziaczki
   I Anioła
Który zawsze do domu zaprowadzi

   BŁOGOSŁAW  NAM
ANIELE STRÓŻU NASZ

Dobry Boże
Niech mnie przygarnie troskliwa ręka

Męczy mnie bieg i ciągła udręka
Moje ciało spinają bólu kleszcze

Wołam do Ciebie Panie
Biegnąc przez ulewne deszcze


Mróz i śnieżyce
Zabijają moje pieskie życie

Niech ktoś mnie pokocha
I da domowe ognisko
Soczystą kość i ciepłe legowisko

A wiernie będę bronił domu
Jak Anioł będę pomocny

Miłości dam z całego serca
I czuwać będę w dzień
 i w nocy

Zapiszę  w pamięci

 
 Wyruszam

 Na spotkanie przyszłości
I wiem

 Tam gdzieś jest mój dom

Lata ostatnie moje w tym istnieniu
Czekają na swoje spełnienie

 Bóg tak chciał
I nic nie zmieni

 Jego postanowień

 
 Wysłał
Archanioła Gabriela na Ziemię

 By moją historię ułożyć

I zapisać w świętych księgach

Piórem
Archanioła Emmanuela

Zgubiłam Cię pośród
Ryku samolotów

Wyciem śmigłowców
Zagłuszono Twoje słowa

I jak  niewierny Tomasz

Nie wierzę już
Że odnajdę Cię

Zagubiłam nadziei  promyki
 I coś co
 Miało być
 Wielkim trwaniem

Wszystko umiera
Jak zieleń liści

Odchodzi i mija
 Złotym blaskiem

Żegnając
Cudownych chwil magię

Jesień

Otulona w nią
Ronię smutku łzę

Może kiedyś
W innym życiu
Odnajdę Cię

 

Życie jest piękne

Więc kroczmy tą aleją szczęścia

 Uchwyćmy dłoń
Przyjaciela-ANIOŁA

I idźmy
Żyjmy

Przecież to tylko chwila
 Jak oddech

 Głęboki lub płytki

Dobro wokół

 Zło w mrokach zamknięte

Kiedy słońce zachodzi
Wybieramy

Wybrałam dobro
 Miłość
 BOGA
ANIOŁY