WIERSZ
Słowa poukładane w cząstki siebie
Duszy cichy śpiew
Skarga jak jęczące drzewa wycinane ludzką ręką
Tylko wiatr zna ich ból
W słowa ująć myśli
Nie potrafię
Pragnę tylko niezbadane oceany przepłynąć
I niebo smutku przeminąć
Na skrzydłach Aniołów wzlecieć
Ponad tym światem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz