Na dobranoc opowiem bajkę o smutnym oślątku
   Zagubiło się w wielkiej przestrzeni bezkresu  Ziemi

   I szukając mamy
 Płacząc i szlochając

   Dotarło do miejsc dziwnych i nieznanych

   Łzy jego przemieniły się w kryształy
   Które światłem drogę oślątku wskazywały

   I  szedł tak osiołek polami i łąkami
I lasem ciemnym


    A z nim nocą gwiazdy szlak mu torowały

   W dzień słonko   drogowskazem się  stało
   Dróżkę wydeptało

   I szedł tak
Mijały dni
Miesiące
   I lat parę upłynęło

   Osiołek zmężniał




   I biegał już  jak wiatr
   Swą podróżą nieznaną

   Aż  ujrzał bramę Domu

   Serce mu zadrżało

Usłyszał głos  matki

   I zawołał

MAMO

   Szczęściem otulony zapłakał z radości
   Bo  odnalazł dom swój i cel życia

   Raj swój utracony
  
   A Wam na dobranoc

   Ślę  buziaczki
   I Anioła
Który zawsze do domu zaprowadzi

   BŁOGOSŁAW  NAM
ANIELE STRÓŻU NASZ