.WCZORAJSZY- DZIEŃ
PRZESZŁOŚCI

I choć minął wczorajszy dzień
  w sercu został jakiś ból,jakiś cień

  ozłocony słońca promieniem..
  tęsknoty szum na wilgoci ust.

  słowo zamarłe
niewypowiedziane

  muzyka smutku płynąca z duszy samej


kto łez moich strumienie osuszy

  kto przytuli tulipanową serca czerwienią

  pustka i ogrom cierpienia

  Świat radośnie zaprasza do życia
  nektar kwiatów podając jak wino

  Lecz w mym sercu
pękło coś
 umarło

 

  Zaduma, skok w próżnię....
  Panie mój!- wróć mi życie nadzieją marzeń..
  pomóż odzyskać duszy spokój.

  Mijam codzienność jak -wczoraj

  - jak sen co był koszmarem.



 
  W oknie samotnie stoję
  i szukam we wspomnieniach
  uśmiechu na twej twarzy..
  i słów na ustach tak drogich


  Może wiosny czar i ciepło słońca
  otuli moją tęsknotę
 tęsknotę bez końca



NIE PŁACZ

Nie płacz serce
 niech tylko łzy
 twe źrenice
osuszą..


 nie rozpaczaj duszo tęsknoty muzyką

 wszystko kiedyś minie jak całe życie nasze
 tu na Ziemi

 Spójrz w niebo
 jak kusi błękitem

 Na obłoczku leć w bezkresy marzeń

 Nie myśl o tym niepokoju
 co odwraca od życia uwagę

 Patrz-
 kwiaty kłaniają się ku słońcu
 uśmiechem kielicha radośnie przyzywają
 i z wiatru  tchnieniem
   zapraszają do tańca


 migocąc i cicho mrucząc
 pracą pszczół i trzmieli

 zielenią koją serce chore

 tuląc i łagodząc ból ptasim trelem

 Soczysta traw zieleni
 kroplami po deszczu majowym
 zaprasza do życia

 istnienia w istnieniu natury
 i boskiego tchnienia
  życiem nowym♥♥♥♥

Księga cudów

Otworzyłam moją księgę cudów
I Bóg  mówi do mnie


Nie  lękaj się
 Bo lęk alternatywny jest
Do choroby
 Do zła
 Zmartwień i niezgody

Nie lękaj się

Jestem przy  tobie
 Jak i twój Anioł  Stróż

Idź drogą przeznaczenia
 Wciąż naprzód
 W nieznane dni i noce

Już nie będzie ostrych kolców pod stopami
Ty otuliłaś je swoimi łzami

I płatkami miłości drogę wyścieliłaś



Idź więc  śmiało  bez lęku życia 

Odkrywaj nowe sny
Cierpieniu podaj dłoń
Przytul samotność i ból

Promieniem serca namaluj nadzieję i uśmiech
W każdej ze spotkanych  na twej drodze dusz


I rozmarz się nieskończenie
Bo nieskończony jest  ten świat i  życia istnienie

-I głos do mojego serca się wkradł-
-Zostawił miłość i nadzieję-
NIE LĘKAM SIĘ JUŻ            

Czekając na Wieczność


Trzy noce i trzy dni pokryte łzami i niezrozumieniem
Bez snu

Jedynie drzemiąc pośród myśli bolesnych

Dały krótki odpoczynek w cichym westchnieniu

W smutku ściskającego kleszczami niemocy
W bólu rozrywającego na kawałki serce

Jak rozbity kryształ na sto milionów
 W rozpaczy i tęsknocie trwam

W bezradności ludzkiego istnienia



Życie dalej się toczy i trzeba dalej iść

Drogą szarych dni i samotnych nocy

Więc śpię
 Śnię o spełnieniu

O spotkaniach w rajskim ogrodzie

Z boską miłością i opieką Aniołów
TRWAM
By kiedyś też stąd odejść

Do Wieczności bram


I tam spotkamy się
MAMO

KOCHAM

Napiszę parę słów

Może  parę snów


Myśli

ZAWSZE
KOCHAM CIĘ
 MÓJ ANIELE

ZAWSZE PRZY MNIE BĄDŹ
 I   przy     potrzebujących

PSACH
KOTACH
Koniach

 TY WIESZ BOŻE

WSZYSTKO

DZIĘKUJĘ

 Na dobranoc opowiem bajkę o smutnym oślątku
   Zagubiło się w wielkiej przestrzeni bezkresu  Ziemi

   I szukając mamy
 Płacząc i szlochając

   Dotarło do miejsc dziwnych i nieznanych

   Łzy jego przemieniły się w kryształy
   Które światłem drogę oślątku wskazywały

   I  szedł tak osiołek polami i łąkami
I lasem ciemnym


    A z nim nocą gwiazdy szlak mu torowały

   W dzień słonko   drogowskazem się  stało
   Dróżkę wydeptało

   I szedł tak
Mijały dni
Miesiące
   I lat parę upłynęło

   Osiołek zmężniał




   I biegał już  jak wiatr
   Swą podróżą nieznaną

   Aż  ujrzał bramę Domu

   Serce mu zadrżało

Usłyszał głos  matki

   I zawołał

MAMO

   Szczęściem otulony zapłakał z radości
   Bo  odnalazł dom swój i cel życia

   Raj swój utracony
  
   A Wam na dobranoc

   Ślę  buziaczki
   I Anioła
Który zawsze do domu zaprowadzi

   BŁOGOSŁAW  NAM
ANIELE STRÓŻU NASZ

Dobry Boże
Niech mnie przygarnie troskliwa ręka

Męczy mnie bieg i ciągła udręka
Moje ciało spinają bólu kleszcze

Wołam do Ciebie Panie
Biegnąc przez ulewne deszcze


Mróz i śnieżyce
Zabijają moje pieskie życie

Niech ktoś mnie pokocha
I da domowe ognisko
Soczystą kość i ciepłe legowisko

A wiernie będę bronił domu
Jak Anioł będę pomocny

Miłości dam z całego serca
I czuwać będę w dzień
 i w nocy

Zapiszę  w pamięci

 
 Wyruszam

 Na spotkanie przyszłości
I wiem

 Tam gdzieś jest mój dom

Lata ostatnie moje w tym istnieniu
Czekają na swoje spełnienie

 Bóg tak chciał
I nic nie zmieni

 Jego postanowień

 
 Wysłał
Archanioła Gabriela na Ziemię

 By moją historię ułożyć

I zapisać w świętych księgach

Piórem
Archanioła Emmanuela